кара 1

Глагол, несвршен

Значење на кара:

1. Прекорува, укорува некого. Таткото го караше синот поради доцнењето.

2. (дијал.) Напаѓа некого или нешто со погрдни зборови, пцуе.

Коњугација: караат.

Изведени зборови:

  • карање, глаг. им. ср.
  • се ~ кара, 1. Се лути на некого или на нешто. Во посланието, тој им се кара на своите адресати поради тоа што потпаѓаат под влијанието на јудаизмот. 2. Се расправа, влегува во кавга со некого. Тој постојано се кара со другарите.

Оригинални податоци:

кара1, караат несв. 1. Прекорува, укорува некого. Таткото го караше синот поради доцнењето. 2. (дијал.) Напаѓа некого или нешто со погрдни зборови, пцуе. ● се ~ 1. Се лути на некого или на нешто. Во посланието, тој им се кара на своите адресати поради тоа што потпаѓаат под влијанието на јудаизмот. 2. Се расправа, влегува во кавга со некого. Тој постојано се кара со другарите. ‖ глаг. им. карање ср.