кашла
Значење на кашла:
1. Силно и со карактеристичен звук исфрла воздух од белите дробови, обично при надразнување на слузницата од дишните органи. Повторно го слушна стариот како кашла во одајата.
2. (прен.) Произведува звук сличен на кашлица. Камионот долго кашлаше додека пак не забревта.
Коњугација: кашлаат.
Изведени зборови:
- кашлање, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
кашла, кашлаат несв. 1. Силно и со карактеристичен звук исфрла воздух од белите дробови, обично при надразнување на слузницата од дишните органи. Повторно го слушна стариот како кашла во одајата. 2. (прен.) Произведува звук сличен на кашлица. Камионот долго кашлаше додека пак не забревта. ‖ глаг. им. кашлање ср.