казуистика
Само во еднина.
Значење на казуистика:
1. (прав.) Разгледување на одделни примери од правните спорови во согласност со правните норми.
2. Примена на општи догми и морални начела врз одделни практични случаи во животот.
3. (прен.) Докажување што се засновува врз одделни случаи кои без основа се обопштуваат и доведуваат до извртување на вистината. Језуитска казуистика.
Оригинални податоци:
казуистика (само едн.) ж. 1. (прав.) Разгледување на одделни примери од правните спорови во согласност со правните норми. 2. Примена на општи догми и морални начела врз одделни практични случаи во животот. 3. (прен.) Докажување што се засновува врз одделни случаи кои без основа се обопштуваат и доведуваат до извртување на вистината. Језуитска казуистика.