кенка

Глагол, несвршен

Разговорен збор, израз.

Значење на кенка:

Плаче испрекинато со слаб, болезлив глас. Детето кенкаше и бараше да му се купи играчката.

Коњугација: кенкаат.

Изведени зборови:

кенкање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

кенка, кенкаат несв. (разг.) Плаче испрекинато со слаб, болезлив глас. Детето кенкаше и бараше да му се купи играчката. ‖ глаг. им. кенкање ср.

Барај по буква:

А Б В Г Д Ѓ Е Ж З Ѕ И Ј К Л Љ М Н Њ О П Р С Т Ќ У Ф Х Ц Ч Џ Ш