китен

Придавка

Значење на китен:

1. (нар. поез.) Накитен со китки цвеќе, со накит. Китени сватови. Носеше китна руба.

2. За предел, место и сл. – што е со бујна вегетација. Китно поле. Китна градина. Китно село.

Членувана форма: китниот.

Оригинални податоци:

китен, китниот прид. 1. (нар. поез.) Накитен со китки цвеќе, со накит. Китени сватови. Носеше китна руба. 2. За предел, место и сл. – што е со бујна вегетација. Китно поле. Китна градина. Китно село.