китен
Значење на китен:
1. (нар. поез.) Накитен со китки цвеќе, со накит. Китени сватови. Носеше китна руба.
2. За предел, место и сл. – што е со бујна вегетација. Китно поле. Китна градина. Китно село.
Членувана форма: китниот.
Оригинални податоци:
китен, китниот прид. 1. (нар. поез.) Накитен со китки цвеќе, со накит. Китени сватови. Носеше китна руба. 2. За предел, место и сл. – што е со бујна вегетација. Китно поле. Китна градина. Китно село.