клоца

Глагол, несвршен

Значење на клоца:

1. За животно – удира со нога, со копито. Овој коњ многу клоца. Маската го клоцаше магарето со задните нозе.

2. (прен.) За човек – удира, кошка со нога, удира со клоци. Растрчуваше низ шумата и клоцаше стари пенушки и гранки. Детото го клоцаше камчето по патот.

Коњугација: клоцаат.

Изведени зборови:

  • клоцање, глаг. им. ср.
  • се ~ клоца, 1. За животно – се удираат со нога, со копито едно со друго. Исплашени, коњите почнаа да се клоцаат. 2. За човек – се удираат со нога еден со друг. Децата се клоцаа меѓу себе.

Оригинални податоци:

клоца, клоцаат несв. 1. За животно – удира со нога, со копито. Овој коњ многу клоца. Маската го клоцаше магарето со задните нозе. 2. (прен.) За човек – удира, кошка со нога, удира со клоци. Растрчуваше низ шумата и клоцаше стари пенушки и гранки. Детото го клоцаше камчето по патот. ● се ~ 1. За животно – се удираат со нога, со копито едно со друго. Исплашени, коњите почнаа да се клоцаат. 2. За човек – се удираат со нога еден со друг. Децата се клоцаа меѓу себе. ‖ глаг. им. клоцање ср.