кочи

Глагол, несвршен

Разговорен збор, израз.

Значење на кочи:

1. Забавува, подзапира, сопира движење на нешто со кочница. Кочи со тракторот по долницата.

2. (прен.) Сопира развој на нешто; задржува, спречува. Конфликтите ги кочат нормалните животни активности.

Коњугација: кочат.

Изведени зборови:

  • кочење, глаг. им. ср.
  • се ~ кочи, 1. Станува вкочанет; се стврднува губејќи ја подвижноста. Му се кочи погледот. Страв ме кочи.

Оригинални податоци:

кочи, кочат несв. (разг.) 1. Забавува, подзапира, сопира движење на нешто со кочница. Кочи со тракторот по долницата. 2. (прен.) Сопира развој на нешто; задржува, спречува. Конфликтите ги кочат нормалните животни активности. ● се ~ 1. Станува вкочанет; се стврднува губејќи ја подвижноста. Му се кочи погледот. Страв ме кочи. ‖ глаг. им. кочење ср.