конак

Значење на конак:

1. (истор.) Седиште на управата во турско време. Му судеа во конакот.

2. (арх.) Голема, убава куќа; сарај. Го здогледа конакот на бегот.

3. Место за ноќевање и одмор; преноќиште. Преспав во манастирските конаци.

4. Со предлогот на, место каде што некој преноќева. На конак беа кај чорбаџијата.

Множина: конаци.

Изведени зборови:

• коначки, прид. коначкиот Што се однесува на конак. Коначки дворје.