коска

Значење на коска:

1. Одделен тврд дел од скелетот на човек или на животно. Клучна коска. Коски на главата.

2. (разг; само мн.) Тоа што останало од некого; посмртни останки. Ги закопа коските на јунаците.

3. Внатрешниот дел од некои плодови, кој е многу тврд и ја содржи семката. Коска од цреша. Коска од слива.

4. (прен.) Многу јако, многу квалитетно, многу добро изработено. Штофот е коска.

Множина: коски.

Изведени зборови:

• коскиче, и. ср. мн. коскичиња ; ковче, мн. ковчиња дем.
• коскиште, и. ср. аугм.

Фразеолошки израз / поговорка:

Кожа и коски – многу слаб човек. Коските ми (му, ѝ, ...) ги искрши – претепа некого. Мртва коска – ковчест израсток на телото. Ги остави коските – умре, загине некаде; го помина животот некаде. Слонова коска – заб на слон; изработен предмет од таков заб. Стара коска – стар, искусен човек. Широка коска – крупен, плеќест човек. Јазикот коски нема, ама коски крши – јазикот може многу да навреди.