кубе
Значење на кубе:
Вади од корен (од основата) нешто (влакно, пердув и сл.) Таа ги кубеше белите влакна. Тој ја кубеше тревата. Старата ја кубеше закланата кокошка.Коњугација: кубаа , кубав , кубал , кубан, кубат , кубеа , кубев , кубејќи , кубел , кубен , кубете , куби .
Изведени зборови:
- кубење, глаг. им. ср.
- се ~ кубе, Таа се кубеше.
Фразеолошки израз / поговорка:
Коси кубе – тагува, плаче.
Оригинални податоци:
кубе, кубат; куби, кубете; кубев, кубеа; кубел; кубен; кубејќи; кубав, кубаа; кубал; кубан несв. Вади од корен (од основата) нешто (влакно, пердув и сл.) Таа ги кубеше белите влакна. Тој ја кубеше тревата. Старата ја кубеше закланата кокошка. ● се ̴ Таа се кубеше. ◊ Коси кубе – тагува, плаче. ‖ глаг. им. кубење ср.
