кука
Значење на кука:
1. За кукавица – испушта глас што се прима како ку-ку/куку. Кукавицата кука.
2. а) Гласно жали, тагува. Мајката кукаше за своето изгубено чедо. б) Се плаче, се жали, изразува незадоволство. Тој вечно кука. Секој ден само кукаш.
Коњугација: кукаат.
Изведени зборови:
- кукање, глаг. им. ср. кукање PLUR_кукања Кукањата на жените се слушаа од далеку.
Оригинални податоци:
кука, кукаат несв. 1. За кукавица – испушта глас што се прима како ку-ку/куку. Кукавицата кука. 2. а) Гласно жали, тагува. Мајката кукаше за своето изгубено чедо. б) Се плаче, се жали, изразува незадоволство. Тој вечно кука. Секој ден само кукаш. ‖ глаг. им. кукање мн. кукања ср. Кукањата на жените се слушаа од далеку.
