кум
Значење на кум:
1. Сведок при венчавање или склучување граѓански брак. Кумот ни донесе голем подарок за нашата свадба.
2. Во христијанството, тој што го држи детето при крштевање, што му дава име на детето; што прв го потстрижува детето. Кумот ми го крсти детето.
3. (прен.) Носител на организирањето обредна или традиционална народна прослава.
4. (прен. често ирон.) Лице што дало придонес во разрешување на некаква ситуација. Тој е кум на реформите.
5. При фамилијарно обраќање кон постар маж. Кажи куме! 6. (жарг.) Главен, шеф на мафијата. Тој е кум на мафијата.
Множина: кумови.
Фразеолошки израз / поговорка:
Каде дум, тој кум – секаде оди каде што има веселба, каде што ќе го викнат. Ќе ти дојде умот, ама ќе си појде кумот (посл.) – ќе се опаметиш, ама доцна ќе биде.
Оригинални податоци:
кум, мн. кумови м. 1. Сведок при венчавање или склучување граѓански брак. Кумот ни донесе голем подарок за нашата свадба. 2. Во христијанството, тој што го држи детето при крштевање, што му дава име на детето; што прв го потстрижува детето. Кумот ми го крсти детето. 3. (прен.) Носител на организирањето обредна или традиционална народна прослава. 4. (прен. често ирон.) Лице што дало придонес во разрешување на некаква ситуација. Тој е кум на реформите. 5. При фамилијарно обраќање кон постар маж. Кажи куме! 6. (жарг.) Главен, шеф на мафијата. Тој е кум на мафијата. ◊ Каде дум, тој кум – секаде оди каде што има веселба, каде што ќе го викнат. Ќе ти дојде умот, ама ќе си појде кумот (посл.) – ќе се опаметиш, ама доцна ќе биде.