квичи
Значење на квичи:
1. За прасе, куче и сл. – испушта карактеристични звуци на квичење (при болка, глад и сл.); цвили. Кучето квичеше, мавташе со опашката, скокаше и се милуваше. Прасињата во кочината квичеа.
2. (прен., разг.) Испушта такви, карактеристични звуци. Тој само квичи со гајдата и сосем по танец оди. Таа започна да квичи како куче со здробена нога. Болниот тивко квичеше.
Коњугација: квичат.
Изведени зборови:
- квичење, глаг. им. ср. квичење, PLUR_квичења Се слушнаа тенки квичења.
Оригинални податоци:
квичи, квичат несв. 1. За прасе, куче и сл. – испушта карактеристични звуци на квичење (при болка, глад и сл.); цвили. Кучето квичеше, мавташе со опашката, скокаше и се милуваше. Прасињата во кочината квичеа. 2. (прен., разг.) Испушта такви, карактеристични звуци. Тој само квичи со гајдата и сосем по танец оди. Таа започна да квичи како куче со здробена нога. Болниот тивко квичеше. ‖ глаг. им. квичење, мн. квичења ср. Се слушнаа тенки квичења.
