љубопитен
Значење на љубопитен:
1. Што покажува интерес за стекнување нови знаења. Вашето дете е многу љубопитно.
2. Што премногу се интересира за сè и сешто. Љубопитните очиња ѕиркаа низ прозорецот.
Членувана форма: љубопитниот.
Изведени зборови:
- љубопитност, и. ж. љубопитноста (само едн.) Состојба на тој што е љубопитен. Детска љубопитност. Гореше од љубопитност да дознае што се случило.
Оригинални податоци:
љубопитен, љубопитниот прид. 1. Што покажува интерес за стекнување нови знаења. Вашето дете е многу љубопитно. 2. Што премногу се интересира за сè и сешто. Љубопитните очиња ѕиркаа низ прозорецот. ‖ љубопитност, љубопитноста (само едн.) ж. Состојба на тој што е љубопитен. Детска љубопитност. Гореше од љубопитност да дознае што се случило.