лока

Глагол, несвршен

Значење на лока:

1. Пие вода (или зема течна храна) зафаќајќи ја со јазикот и притоа правејќи звук (најчесто за животни). Мачето го лока млекото. Кучето локаше вода.

2. (пејор.) Пие во голема мера, прекумерно (најчесто алкохол). Лока ракија.

Коњугација: локаат.

Изведени зборови:

  • локање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

лока, локаат несв. 1. Пие вода (или зема течна храна) зафаќајќи ја со јазикот и притоа правејќи звук (најчесто за животни). Мачето го лока млекото. Кучето локаше вода. 2. (пејор.) Пие во голема мера, прекумерно (најчесто алкохол). Лока ракија. ‖ глаг. им. локање ср.