лукав

Придавка

Значење на лукав:

1. Што е дволичен, што ги крие вистински те чувства и мисли, обично со лоша намера; препреден, итар 3. Лукав човек. Лукав како лисица.

2. Што покажува, изразува лукавост. Лукава насмевка. Лукав поглед. Лукав инстинкт.

Членувана форма: лукавиот.

Изведени зборови:

  • лукаво, прил. Го погледна лукаво. Лукаво му се насмевна.
  • лукавост, и. ж.

Оригинални податоци:

лукав, лукавиот прид. 1. Што е дволичен, што ги крие вистински те чувства и мисли, обично со лоша намера; препреден, итар 3. Лукав човек. Лукав како лисица. 2. Што покажува, изразува лукавост. Лукава насмевка. Лукав поглед. Лукав инстинкт. ‖ лукаво прил. Го погледна лукаво. Лукаво му се насмевна. ‖ лукавост ж.