лута

Глагол, несвршен

Значење на лута:

1. Оди без цел, скита. Лута по улиците на градот. Лутаа сами во ноќта.

2. (прен.) За очи, поглед ‒ се пренесува од еден предмет на друг. Погледот му луташе. Лута со очите.

3. Нема сигурност во определбата, се колеба, се двоуми. Студентот луташе по материјалот додека го најде вистинскиот одговор на прашањето. Лекарот луташе додека ја постави точната дијагноза.

Коњугација: лутаат.

Изведени зборови:

  • лутање, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

лута, лутаат несв. 1. Оди без цел, скита. Лута по улиците на градот. Лутаа сами во ноќта. 2. (прен.) За очи, поглед ‒ се пренесува од еден предмет на друг. Погледот му луташе. Лута со очите. 3. Нема сигурност во определбата, се колеба, се двоуми. Студентот луташе по материјалот додека го најде вистинскиот одговор на прашањето. Лекарот луташе додека ја постави точната дијагноза. ‖ глаг. им. лутање ср.