маченик
Значење на маченик:
1. Тој што се мачи, што трпи, што пати. Цел живот беше маченик.
2. а) (рел.) Тој што е мачен и прогонуван поради верата. Четириесет маченици. б) Воопшто, тој што го дал животот за високи идеали, што умрел маченички.
Множина: маченици.
Изведени зборови:
- маченица, и. ж.
- маченички, прид. маченичкиот Маченички живот.
Оригинални податоци:
маченик, мн. маченици м. 1. Тој што се мачи, што трпи, што пати. Цел живот беше маченик. 2. а) (рел.) Тој што е мачен и прогонуван поради верата. Четириесет маченици. б) Воопшто, тој што го дал животот за високи идеали, што умрел маченички. ‖ маченица, мн. маченици ж. ‖ маченички, маченичкиот прид. Маченички живот.
