мек

Значење на мек:

1. Што ја менува лесно формата при притисок, удар, допир; тврд. Меко тесто. Мека глина.

2. Што е пријатен за сетилата. Мек глас. Мека кожа.

3. За време – што не е студен, остар. Мека клима. Мека зима.

4. За вода – што содржи малку варовник; тврда. Мека вода.

5. Со мал процент алкохол. Мека ракија.

6. (прен.) Кроток, питом, добар. Човек со меко срце. Мек човек.

Членувана форма: мекиот.

Изведени зборови:

• меко, прил. Меко му зборуваше.
• мекост, и. ж.