меродавен
Значење на меродавен:
1. Што има право да донесува решенија; надлежен, овластен. Судот е меродавен за тој проблем.
2. Што има знаење, способност; што е компетентен. Правниците се меродавни за ова прашање.
3. Што е на сила, што важи; полноважен. Во државата само законите се меродавни, а не обичаите.
Членувана форма: меродавниот.
Изведени зборови:
- меродавно, прил. Адвокатот меродавно ги застапуваше пред судот.
- меродавност, и. ж.
Оригинални податоци:
меродавен, меродавниот прид. 1. Што има право да донесува решенија; надлежен, овластен. Судот е меродавен за тој проблем. 2. Што има знаење, способност; што е компетентен. Правниците се меродавни за ова прашање. 3. Што е на сила, што важи; полноважен. Во државата само законите се меродавни, а не обичаите. ‖ меродавно прил. Адвокатот меродавно ги застапуваше пред судот. ‖ меродавност ж.
