метка
Значење на метка:
1. Фрла, расфрла, растура. Ги меткаше книгите насекаде.
2. Плетка, заплеткува, замрсува. Го меткаше конецот при шиењето.
Коњугација: меткаат.
Изведени зборови:
- меткање, глаг. им. ср.
- се ~ метка, Се движи натаму-наваму, се мотка. Цел ден се меткаше по болници.
Оригинални податоци:
метка, меткаат несв. 1. Фрла, расфрла, растура. Ги меткаше книгите насекаде. 2. Плетка, заплеткува, замрсува. Го меткаше конецот при шиењето. ● се ~ Се движи натаму-наваму, се мотка. Цел ден се меткаше по болници. ‖ глаг. им. меткање ср.
