минато

Именка, среден род

Само во еднина.

Значење на минато:

1. Време што поминало, што било порано; сегашност, иднина. Заборавени песни од минатото. Блиско минато. Далечно минато.

2. (лингв.) Во изразот минато време – за означување дејство што се одвивало пред моментот на зборување. Минато определено свршено време. Минато определено несвршено време. Минато неопределено (свршено и несвршено) време. Минато идно време.

Изведени зборови:

  • минатост, и. ж.

Оригинални податоци:

минато (само едн.) ср. 1. Време што поминало, што било порано; спрот. сегашност, иднина. Заборавени песни од минатото. Блиско минато. Далечно минато. 2. (лингв.) Во изразот минато време – за означување дејство што се одвивало пред моментот на зборување. Минато определено свршено време. Минато определено несвршено време. Минато неопределено (свршено и несвршено) време. Минато идно време. ‖ минатост ж.