минувач

Именка, машки род

Значење на минувач:

Тој што минува некаде. Случаен минувач.

Множина: минувачи.

Изведени зборови:

  • минувачка, и. ж. 1. сп. минувач. 2. Минување. Нема минувачка оттука.
  • минувачки, прид. минувачкиот

Оригинални податоци:

минувач, мн. минувачи м. Тој што минува некаде. Случаен минувач. ‖ минувачка, мн. минувачки ж. 1. сп. минувач. 2. Минување. Нема минувачка оттука. ‖ минувачки, минувачкиот прид.