минувач
Значење на минувач:
Тој што минува некаде. Случаен минувач.Множина: минувачи.
Изведени зборови:
- минувачка, и. ж. 1. сп. минувач. 2. Минување. Нема минувачка оттука.
- минувачки, прид. минувачкиот
Оригинални податоци:
минувач, мн. минувачи м. Тој што минува некаде. Случаен минувач. ‖ минувачка, мн. минувачки ж. 1. сп. минувач. 2. Минување. Нема минувачка оттука. ‖ минувачки, минувачкиот прид.