набрчка
Значење на набрчка:
Добие брчки. Се налути и го набрчка челото како старец.Коњугација: набрчкаат.
Изведени зборови:
- набрчкување, глаг. им. ср.
- се ~ набрчка, Се набере, добие брчки. Челото му се набрчка. Кожата му се набрчкала.
- (се) набрчкува, глаг. несв. (се) набрчкуваат
Оригинални податоци:
набрчка, набрчкаат св. Добие брчки. Се налути и го набрчка челото како старец. ● се ~ Се набере, добие брчки. Челото му се набрчка. Кожата му се набрчкала. ‖ (се) набрчкува, (се) набрчкуваат несв. ‖ глаг. им. набрчкување ср.
