набута

Глагол, свршен

Разговорен збор, израз.

Значење на набута:

Со бутање, со туркање втера, внесе. Сè што најде набута во торбата. Ги набутаа во едно сопче.

Коњугација: набутаат.

Изведени зборови:

  • се ~ набута, Со бутање влезе. Одвај се набутавме сите во автобусот.
  • (се) набутува, глаг. несв. (се) набутуваат

Оригинални податоци:

набута, набутаат св. (разг.) Со бутање, со туркање втера, внесе. Сè што најде набута во торбата. Ги набутаа во едно сопче. ● се ~ Со бутање влезе. Одвај се набутавме сите во автобусот. ‖ (се) набутува, (се) набутуваат несв.