намесник

Именка, машки род

Значење на намесник:

1. Тој што управува во името на некого.

2. Вршител на владарска должност; регент.

3. Управител на државната управа во некоја област, колонија и сл.

Множина: намесници.

Оригинални податоци:

намесник, мн. намесници м. 1. Тој што управува во името на некого. 2. Вршител на владарска должност; регент. 3. Управител на државната управа во некоја област, колонија и сл.