намесник
Значење на намесник:
1. Тој што управува во името на некого.
2. Вршител на владарска должност; регент.
3. Управител на државната управа во некоја област, колонија и сл.
Множина: намесници.
Оригинални податоци:
намесник, мн. намесници м. 1. Тој што управува во името на некого. 2. Вршител на владарска должност; регент. 3. Управител на државната управа во некоја област, колонија и сл.