нарече
Значење на нарече:
1. Даде име, прекар, назив, на некого или на нешто, именува некако. Жената ја нарече страдалница, и не згреши. Нè нарекоа прости, варвари, а ни го крадеа културното богатство. Тој метеж го нарекоа преселба. Цвеќето што го носеше го нарекле обетка.
2. Намени, определи за кого е нешто. Тоа беше наречено за тебе, а друг го зеде.
3. Се нафрли со зборови на некого, му рече многу нешта. Му нареков сè што мислев, па што сака нека прави.
4. (арх.) Претскаже судбина некому.
Коњугација: (ќе) наречеа , (ќе) наречев , (ќе) наречел , нарекле , нарекоа , нареков , нарекол , наречат , наречен, наречете , наречи .
Изведени зборови:
- наречување, глаг. им. ср. наречување / нарекување
- се ~ нарече, Се именува со некакво име, назив.
- (се) наречува, глаг. несв. (се) наречуваат -- (се) нарекува, (се) нарекуваат
Оригинални податоци:
нарече, наречат; наречи, наречете; нареков, нарекоа; нарекол, нарекле; (ќе) наречев, (ќе) наречеа; (ќе) наречел; наречен св. 1. Даде име, прекар, назив, на некого или на нешто, именува некако. Жената ја нарече страдалница, и не згреши. Нè нарекоа прости, варвари, а ни го крадеа културното богатство. Тој метеж го нарекоа преселба. Цвеќето што го носеше го нарекле обетка. 2. Намени, определи за кого е нешто. Тоа беше наречено за тебе, а друг го зеде. 3. Се нафрли со зборови на некого, му рече многу нешта. Му нареков сè што мислев, па што сака нека прави. 4. (арх.) Претскаже судбина некому. ● се ~ Се именува со некакво име, назив. ‖ (се) наречува, (се) наречуваат / (се) нарекува, (се) нарекуваат несв. ‖ глаг. им. наречување / нарекување ср.
