настојчив

Придавка

Значење на настојчив:

Што настојува многу, упорен, непопустлив. Беше настојчив и непоколеблив, од тоа што намислил не отстапуваше.

Членувана форма: настојчивиот.

Изведени зборови:

  • настојчиво, прил. Настојчиво бараше да му кажат.
  • настојчивост, и. ж.

Оригинални податоци:

настојчив, настојчивиот прид. Што настојува многу, упорен, непопустлив. Беше настојчив и непоколеблив, од тоа што намислил не отстапуваше. ‖ настојчиво прил. Настојчиво бараше да му кажат. ‖ настојчивост ж.