настојник
Значење на настојник:
Лице задолжено да се грижи, да чува нешто. Куќен настојник. Настојник на зграда. Црковен настојник.Множина: настојници.
Изведени зборови:
- настојница, и. ж.
- настојнички, прид. настојничкиот
Оригинални податоци:
настојник, мн. настојници м. Лице задолжено да се грижи, да чува нешто. Куќен настојник. Настојник на зграда. Црковен настојник. ‖ настојница, мн. настојници ж. ‖ настојнички, настојничкиот прид.
