навалка

Глагол, свршен

Значење на навалка:

Извалка малку, на некое место. Ја навалка книгата. Го навалка килимот со чевлите.

Коњугација: навалкаат.

Изведени зборови:

  • навалкување, глаг. им. ср.
  • се ~ навалка, Се извалка малку, на некое место. Си се навалкал на ракавот.
  • (се) навалкува, глаг. повт. (се) навалкуваат

Оригинални податоци:

навалка, навалкаат св. Извалка малку, на некое место. Ја навалка книгата. Го навалка килимот со чевлите. ● се ~ Се извалка малку, на некое место. Си се навалкал на ракавот. ‖ (се) навалкува, (се) навалкуваат повт. ‖ глаг. им. навалкување ср.