нормала
Значење на нормала:
1. (геом.) Права која со друга права образува прав агол, или пробива дадена рамнина под прав агол.
2. Нормална, редовна, обична состојба. Животот се враќа во нормала.
Множина: нормали.
Оригинални податоци:
нормала, мн. нормали ж. 1. (геом.) Права која со друга права образува прав агол, или пробива дадена рамнина под прав агол. 2. Нормална, редовна, обична состојба. Животот се враќа во нормала.
