обаца

Глагол, свршен

Значење на обаца:

Извалка нешто. Тој ги обацал рацете.

Коњугација: обацаат.

Изведени зборови:

  • се ~ обаца, Се извалка. Детето се обаца во калта.
  • (се) обацува, глаг. несв. (се) обацуваат

Оригинални податоци:

обаца, обацаат св. Извалка нешто. Тој ги обацал рацете. ● се ~ Се извалка. Детето се обаца во калта. ǁ (се) обацува, (се) обацуваат несв.