обезглавен
Значење на обезглавен:
1. Глаголска придавка од обезглави.
2. (прен.) Што е лишен од раководство. Обезглавена војска.
3. (прен.) Што е избезумен, збунет. Се шетам низ куќа обезглавена.
Членувана форма: обезглавениот.
Изведени зборови:
- обезглавено, прил. кон зн. 3. Тие обезглавено трчаа низ шумата.
- обезглавеност, и. ж. кон зн. 3. Состојба на тоа што е обезглавено; збунетост, паника.
Оригинални податоци:
обезглавен, обезглавениот прид. 1. Глаг. прид. од обезглави. 2. (прен.) Што е лишен од раководство. Обезглавена војска. 3. (прен.) Што е избезумен, збунет. Се шетам низ куќа обезглавена. ǁ обезглавено прил. кон зн. 3. Тие обезглавено трчаа низ шумата. ǁ обезглавеност ж. кон зн. 3. Состојба на тоа што е обезглавено; збунетост, паника.
