обезумен
Значење на обезумен:
1. Што е луд, побудален. Обезумен старец.
2. (прен.) Што е збркан, избезумен. Обезумена девојка.
Членувана форма: обезумениот.
Изведени зборови:
- обезуменост, и. ж. Состојба на тој што е обезумен.
Оригинални податоци:
обезумен, обезумениот прид. 1. Што е луд, побудален. Обезумен старец. 2. (прен.) Што е збркан, избезумен. Обезумена девојка. ǁ обезуменост ж. Состојба на тој што е обезумен.