обезумен

Придавка

Значење на обезумен:

1. Што е луд, побудален. Обезумен старец.

2. (прен.) Што е збркан, избезумен. Обезумена девојка.

Членувана форма: обезумениот.

Изведени зборови:

  • обезуменост, и. ж. Состојба на тој што е обезумен.

Оригинални податоци:

обезумен, обезумениот прид. 1. Што е луд, побудален. Обезумен старец. 2. (прен.) Што е збркан, избезумен. Обезумена девојка. ǁ обезуменост ж. Состојба на тој што е обезумен.