обезуми
Значење на обезуми:
1. Одземе некому способност за расудување; полуди, збудали некого. Сакаше да го обезуми старецот и да му ги украде парите.
2. (прен.) Збрка, избезуми, споулави некого. Тој ја обезуми мајка си со своето однесување.
Коњугација: обезумат.
Изведени зборови:
- обезумување, глаг. им. ср.
- се ~ обезуми, 1. Изгуби памет, се збудали. Таа се обезуми од ужасот што го преживеа. 2. (прен.) Се збрка, се избезуми. Тој се обезуми од отпорот што го даваше заробеникот.
- (се) обезумува, глаг. несв. (се) обезумуваат
Оригинални податоци:
обезуми, обезумат св. 1. Одземе некому способност за расудување; полуди, збудали некого. Сакаше да го обезуми старецот и да му ги украде парите. 2. (прен.) Збрка, избезуми, споулави некого. Тој ја обезуми мајка си со своето однесување. ● се ~ 1. Изгуби памет, се збудали. Таа се обезуми од ужасот што го преживеа. 2. (прен.) Се збрка, се избезуми. Тој се обезуми од отпорот што го даваше заробеникот. ǁ (се) обезумува, (се) обезумуваат несв. ǁ глаг. им. обезумување ср.
