обнова
Само во еднина.
Значење на обнова:
1. Враќање, доведување на нешто старо, разурнато во поранешната состојба; обновување. Обнова на земјата. Обнова на старите куќи.
2. Повторување на нешто прекинато, незавршено. Обнова на судскиот процес.
Оригинални податоци:
обнова (само едн.) ж. 1. Враќање, доведување на нешто старо, разурнато во поранешната состојба; обновување. Обнова на земјата. Обнова на старите куќи. 2. Повторување на нешто прекинато, незавршено. Обнова на судскиот процес.