одбегне
Значење на одбегне:
1. Избега, побегне од некого или од нешто. Тие одбегнаа во планината. Јас одбегнав од дома. Тој не успеа да одбегне од судбината.
2. Избегне да направи нешто, не направи нешто. Тој одбегна да одговори на прашањето. Таа одбегна да разговара за делба на имотот.
3. Избегне средба со некого, не сака да види некого. Се плашеше од неа и настојуваше да ја одбегне. Таа го одбегна неговиот поглед. Ме одбегнаа сосема и ме заборавија.
4. Избегне нешто, се тргне, се заштити од нешто. Одвај ја одбегнавме силната бура. Тој го одбегна ударот на секирата.
Коњугација: (ќе) одбегнеа , (ќе) одбегнев , (ќе) одбегнел, одбегнаа , одбегнав , одбегнал , одбегнат , одбегнат , одбегнете , одбегни .
Изведени зборови:
- одбегнува, глаг. несв. одбегнуваат
- одбегнување, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
одбегне, одбегнат; одбегни, одбегнете; одбегнав, одбегнаа; одбегнал; одбегнат; (ќе) одбегнев, (ќе) одбегнеа; (ќе) одбегнел св. 1. Избега, побегне од некого или од нешто. Тие одбегнаа во планината. Јас одбегнав од дома. Тој не успеа да одбегне од судбината. 2. Избегне да направи нешто, не направи нешто. Тој одбегна да одговори на прашањето. Таа одбегна да разговара за делба на имотот. 3. Избегне средба со некого, не сака да види некого. Се плашеше од неа и настојуваше да ја одбегне. Таа го одбегна неговиот поглед. Ме одбегнаа сосема и ме заборавија. 4. Избегне нешто, се тргне, се заштити од нешто. Одвај ја одбегнавме силната бура. Тој го одбегна ударот на секирата. ǁ одбегнува, одбегнуваат несв. ǁ глаг. им. одбегнување ср.
