одрече
Значење на одрече:
1. Побие, не признае нешто што е кажано, направено; одговори со негирање. Обвинетиот одрече дека е виновен.
2. Отфрли нешто; откаже. Му беше соперник, но не можеше да ги одрече неговите доблести. Рече дека ќе дојде, па потоа одрече.
3. (разг.) Одговори на обраќање. Тој го ислуша, но ништо не му одрече.
Коњугација: (ќе) одречеа , (ќе) одречев , (ќе) одречел , одрекле , одрекоа , одреков , одрекол , одречат , одречен, одречете , одречи .
Изведени зборови:
- одречување, глаг. им. ср. одречување / одрекување
- се ~ одрече, Се откаже од нешто. Се одрече од сè само за да ѝ угоди.
- (се) одречува, глаг. несв. (се) одречуваат -- (се) одрекува, (се) одрекуваат
Оригинални податоци:
одрече, одречат; одречи, одречете; одреков, одрекоа; одрекол, одрекле; (ќе) одречев, (ќе) одречеа; (ќе) одречел; одречен св. 1. Побие, не признае нешто што е кажано, направено; одговори со негирање. Обвинетиот одрече дека е виновен. 2. Отфрли нешто; откаже. Му беше соперник, но не можеше да ги одрече неговите доблести. Рече дека ќе дојде, па потоа одрече. 3. (разг.) Одговори на обраќање. Тој го ислуша, но ништо не му одрече. ● се ~ Се откаже од нешто. Се одрече од сè само за да ѝ угоди. ǁ (се) одречува, (се) одречуваат / (се) одрекува, (се) одрекуваат несв. ǁ глаг. им. одречување / одрекување ср.
