оглав

1. огламник. Го испушти оглавот од коњот.

2. (дијал.) Свршувачка.

Множина: оглави.

Оригинални податоци:

оглав, мн. оглави м. 1. сп. огламник. Го испушти оглавот од коњот. 2. (дијал.) Свршувачка.