околност

Значење на околност:

1. Факт, појава што се јавува истовремено со друг факт и притоа влијаат меѓусебно. Олеснувачка околност. Среќна околност. Умре под мистериозни околности.

2. (само во мн.) Севкупност на услови; ситуација, положба. Историски околности. Политички околности. Тогаш околностите беа поинакви, па поинаку и се живееше.

Множина: околности.