омае

Глагол, свршен

Значење на омае:

Занесе, замае, замелуши, зашемети со нешто. Близината на морето го омаја.

Конјугација: (ќе) омаев , (ќе) омаеја , (ќе) омаел , омаат , омаен, омај , омајаа , омајав , омајал , омајан , омајте .

Изведени зборови:

  • омајување, глаг. им. ср.
  • се ~ омае, Се занесе, се замае, се зашемети. Тој беше се омајал и здрвил пред неа.
  • (се) омајува, глаг. несв. се омајуваат

Оригинални податоци:

омае, омаат; омај, омајте; омајав, омајаа; омајал; омајан; (ќе) омаев, (ќе) омаеја; (ќе) омаел; омаен св. Занесе, замае, замелуши, зашемети со нешто. Близината на морето го омаја. ● се ~ Се занесе, се замае, се зашемети. Тој беше се омајал и здрвил пред неа. ‖ (се) омајува, се омајуваат несв. ‖ глаг. им. омајување ср.