онеми
Значење на онеми:
1. Изгуби способност за говор, стане нем.
2. Молкне, замолчи, не знаејќи што да каже, од страв, чудење и сл. Од чудо онемев.
3. (прен.) Престане да испушта звук, престане да работи. Онеме ноќта. Митралезите најпосле сосем онемеа.
Конјугација: онемат , онемеа , онемев , онемел , онемен, онемете , онеми .
Изведени зборови:
- онемува, глаг. несв. онемуваат
- онемување, глаг. им. ср.
Оригинални податоци:
онеми, онемат; онеми, онемете; онемев, онемеа; онемел; онемен св. 1. Изгуби способност за говор, стане нем. 2. Молкне, замолчи, не знаејќи што да каже, од страв, чудење и сл. Од чудо онемев. 3. (прен.) Престане да испушта звук, престане да работи. Онеме ноќта. Митралезите најпосле сосем онемеа. ‖ онемува, онемуваат несв. ‖ глаг. им. онемување ср.
