опачина
Само во еднина.
Значење на опачина:
1. Страна на нешто (ткаенина, лист и сл.) што не се гледа; лице. Ја испитуваше црвеникавата опачина на ќерамидите. Нервите на опачината од листот се покриени со куси влакненца. Тој не можеше да види кој е на сликата, зашто му беше свртена со опачината.
2. (прен.) Скриена, непозната, непријатна страна. Во градот ја откри опачината на животот. Зад превезот на тие приказни се крие грда, морничава опачина.
Фразеолошки израз / поговорка:
Лице и опачина – добра и лоша страна, доблести и недостатоци.
Оригинални податоци:
опачина (само едн.) ж. 1. Страна на нешто (ткаенина, лист и сл.) што не се гледа; спрот. лице. Ја испитуваше црвеникавата опачина на ќерамидите. Нервите на опачината од листот се покриени со куси влакненца. Тој не можеше да види кој е на сликата, зашто му беше свртена со опачината. 2. (прен.) Скриена, непозната, непријатна страна. Во градот ја откри опачината на животот. Зад превезот на тие приказни се крие грда, морничава опачина. ◊ Лице и опачина – добра и лоша страна, доблести и недостатоци.
