опиен

Придавка

Значење на опиен:

1. Што е во пијана состојба; пијан.

2. Што е под дејство на наркоза.

3. (прен.) Што е обземен, занесен, замајан од нешто. Тој беше опиен од нејзините зборови.

Членувана форма: опиениот.

Изведени зборови:

  • опиеност, и. ж.

Оригинални податоци:

опиен, опиениот прид. 1. Што е во пијана состојба; пијан. 2. Што е под дејство на наркоза. 3. (прен.) Што е обземен, занесен, замајан од нешто. Тој беше опиен од нејзините зборови. ‖ опиеност ж.