опор

Значење на опор:

1. Што има киселкав и малку горчлив вкус што ја собира устата, што тешко се голта. Касна и тврдото, опоро касајче ѝ го стегна грлото.

2. Што е со силен, остар и тежок мирис. Чемериката шири горчлив, опор мирис во бранови.

3. Груб, рапав. Му рече со опор глас.

4. Непријатен, нељубезен. Не дочека да се доискаже, а го пресече со опора острина во гласот.

5. Строг, крут, неосетлив. Таа беше опора личност.

6. Мачен, тежок. Во неа веќе зрееше опора грижа.

Членувана форма: опориот.

Изведени зборови:

• опоро, прил. Реата на млечните зрна во класјето опива грепкајќи ја опоро душата. Малку се подзамисли, а после опоро одговори.
• опорост, и. ж.