ошлака

Глагол, свршен

Значење на ошлака:

Извалка, испрска со нечистотија. Тој го ошлака палтото.

Коњугација: ошлакаат.

Изведени зборови:

  • ошлакување, глаг. им. ср.
  • се ~ ошлака, Се извалка, стане нечист. Се ошлака со кал.
  • (се) ошлакува, глаг. несв. (се) ошлакуваат

Оригинални податоци:

ошлака, ошлакаат св. Извалка, испрска со нечистотија. Тој го ошлака палтото. ● се ~ Се извалка, стане нечист. Се ошлака со кал. ‖ (се) ошлакува, (се) ошлакуваат несв. ‖ глаг. им. ошлакување ср.