отима

Глагол, несвршен

Спореди: отме.

Значење на отима:

Насилно зема нешто од некого, Разбојниците отимаа сѐ што ќе видеа.

Коњугација: отимаат.

Изведени зборови:

  • отимање, глаг. им. ср.
  • се ~ отима, 1. Се граба за нешто. Жените се отимаа за лебот. 2. Се брани, се трга од некого. Таа плачејќи се отимаше и молеше да ја пуштат.

Оригинални податоци:

отима, отимаат несв. Насилно зема нешто од некого, сп. отме. Разбојниците отимаа сѐ што ќе видеа. ● се ~ 1. Се граба за нешто. Жените се отимаа за лебот. 2. Се брани, се трга од некого. Таа плачејќи се отимаше и молеше да ја пуштат. ǁ глаг. им. отимање ср.