отплетка

Глагол, свршен

Значење на отплетка:

1. Размрси нешто што е заплеткано; заплетка. Едвај ги отплетка замрсените конци. Баба ми ја отплеткуваше преѓата цело попладне.

2. (прен.) Расчисти, уреди, доведе во ред. Едвај ги отплеткавме работите околу наследството.

Коњугација: отпеткаат.

Изведени зборови:

  • отплеткување, глаг. им. ср.
  • се ~ отплетка, Сам размрси, се ослободи од нешто што е околу него. Детето се отплетка од јажињата што беа околу него. Затвореникот брзо се отплетка од синџирите.
  • (се) отплеткува, глаг. несв. (се) отплеткуваат

Оригинални податоци:

отплетка, отпеткаат св. 1. Размрси нешто што е заплеткано; спрот. заплетка. Едвај ги отплетка замрсените конци. Баба ми ја отплеткуваше преѓата цело попладне. 2. (прен.) Расчисти, уреди, доведе во ред. Едвај ги отплеткавме работите околу наследството. ● се ~ Сам размрси, се ослободи од нешто што е околу него. Детето се отплетка од јажињата што беа околу него. Затвореникот брзо се отплетка од синџирите. ǁ (се) отплеткува, (се) отплеткуваат несв. ǁ глаг. им. отплеткување ср.