отпор
Значење на отпор:
1. Спротивставување на некого или на нешто. Вооружен отпор. Отпорот на населението се зголеми. Решителен отпор.
2. (физ.) Спротиставување на телото на силите кои дејствуваат врз него. Механички отпор. Аеродинамички отпор.
Множина: отпори.
Фразеолошки израз / поговорка:
Електричен отпор (физ.) – особина на проводникот да се спротивставува на протокот на електрична струја.
Оригинални податоци:
отпор, мн. отпори м. 1. Спротивставување на некого или на нешто. Вооружен отпор. Отпорот на населението се зголеми. Решителен отпор. 2. (физ.) Спротиставување на телото на силите кои дејствуваат врз него. Механички отпор. Аеродинамички отпор. ◊ Електричен отпор (физ.) – особина на проводникот да се спротивставува на протокот на електрична струја.