отповика

Глагол, свршен

Значење на отповика:

1. Повика назад, разреши, смени некого од функција.

2. Повлече дадена наредба, пропис и сл. Командантот ја отповика наредбата за напад.

Коњугација: отповикаат.

Изведени зборови:

  • отповикува, глаг. несв. отповикуваат
  • отповикување, глаг. им. ср.

Оригинални податоци:

отповика, отповикаат св. 1. Повика назад, разреши, смени некого од функција. 2. Повлече дадена наредба, пропис и сл. Командантот ја отповика наредбата за напад. ǁ отповикува, отповикуваат несв. ǁ глаг. им. отповикување ср.